خانواده درمانی

خانواده درمانی نوعی درمان است که برای کمک به مشکلاتی طراحی شده است که به طور خاص بر سلامت روان و عملکرد خانواده ها اثر گذار است.

درمان خانواده می تواند به تک تک اعضای خانواده کمک کند تا روابط قوی تری ایجاد کنند، ارتباطات را بهبود بخشند و تعارضات درون سیستم خانواده را مدیریت کنند.

با بهبود نحوه تعامل و ارتباط اعضای خانواده با یکدیگر، خانواده درمانی می تواند باعث ایجاد تغییر در روابط آنها شود.

می توان گفت خانواده تراپی نوعی گفتگو درمانی است که بر بهبود روابط بین اعضای خانواده متمرکز است. این درمان می تواند شامل هر ترکیبی از اعضای خانواده باشد.

در واقع، «خانواده» «یک ساختار سازمان‌دهنده اساسی برای زندگی انسان از تولد تا مرگ» است. با این حال، مانند هر سیستم یا ساختار دیگری، می تواند مستعد اشکلاتی شود.

یطور کلی هدف خانواده درمانگران بهبود روابط و حل تعارضات درون ساختار خانواده از طریق کار با همه اعضای خانواده درگیر و نه فردی است.

محمد خرسندی روانشناس و خانواده درمان گر در شمال تهران

در نتیجه این شکل از درمان شیوه ای از روان درمانی گروهی (گفتار درمانی) است که بر بهبود روابط و رفتارهای بین خانوادگی تمرکز دارد.

واحد خانواده گروهی از افراد است که به یکدیگر اهمیت می دهند. در خانواده درمانی، یک گروه می‌تواند از ترکیب‌های مختلفی از عزیزان، مانند

والدین/ سرپرستان و فرزندانشان، خواهر و برادر، پدربزرگ و مادربزرگ، عمه و عمو، دوستان، مراقبان خویشاوندی و غیره تشکیل شود.

متخصصان بهداشت روان نیز از خانواده درمانی برای کمک به درمان برخی از بیماری های روانی یا شرایط رفتاری برای یک فرد در واحد خانواده استفاده می کنند.

اهمیت خانواده درمانی

خانواده درمانی انواعی از روان درمانی است که به افراد، زوج ها و خانواده ها کمک می کند تا روابط خود را بهبود بخشند و تعارضات را حل کنند، از این جهت دارای اهمیت است.

خانواده درمانگران به اعضای خانواده کمک می کنند تا ناراحتی و تعارض کاهش یابد، خودآزمایی را تشویق می کند تاب آوری و توانمندسازی خانواده را بسیج می کنند و در نهایت به اعضای خانواده کمک می کند تا عملکرد کلی خود را بهبود بخشند.

لازم یه ذکر است که خانواده درمانی عموما کوتاه مدت است و بر اهداف خاصی تمرکز دارد. این الگوها، درگیری ها و راه های ارتباط در سیستم خانواده شما را بررسی می کند.

همان طور که ذکر شد خانواده درمانی ممکن است برای شما و خانواده شما مفید باشد

 بهبود مهارت های ارتباطی

ارائه مهارت برای مقابله با موقعیت های چالش برانگیز

ارائه بینش و درک جدید شناسایی مناطق مشکل دار در خانواده

ارائه راهبردهایی برای مدیریت تعارض

بطور کلی بهبود و تقویت روابط خانواده درمانی ممکن است با یکی از رویکردهای درمانی مبتنی بر شواهد زیر هدایت شود، یا درمانگر شما ممکن است عناصری از چندین رویکرد مختلف را ترکیب کند.

از یک جلسه خانواده درمانی چه انتظاری می توان داشت؟

خانواده درمانی اغلب اهداف مشخصی مشترک دارند. اینها معمولاً عبارتند از

: بررسی نحوه تعامل اعضای خانواده با یکدیگر

 شناسایی و بهبود هر گونه الگوی ارتباطی ناسالم در نظام خانواده

جمع آوری نقاط قوت و منابع خانواده

 آموزش خانواده به مهارت های بهتر حل مسئله

چرا خانواده درمانی

مشاوره خانواده یا خانواده درمانی با هدف رسیدگی به مسائل روانشناختی، رفتاری و عاطفی است که باعث مشکلات خانوادگی می شود. اعضای خانواده برای ایجاد و حفظ یک رابطه سالم و پویا با یک درمانگر یا مشاور همکاری خواهند کرد.

بسیاری از رویکردهای خانواده درمانی از نظریه سیستم های خانواده سرچشمه می گیرند. این نشان می‌دهد که خانواده‌ها به جای گروه‌هایی از افراد که مستقل از یکدیگر عمل می‌کنند، یه شکل سیستماتیک کار می‌کنند.

بر اساس نظریه سیستم ها، تغییرات در یکی از اعضای خانواده بر تغییرات منبع قابل اعتماد در سایر بخش های خانواده تأثیر می گذارد.

پس خانواده شما اولین گروهی از افرادی هستند که در مواقع مشکلات می توانید روی آنها حساب کنید. وقتی یک رابطه خانوادگی سالم در خانه ندارید، چگونه می توانید احساس امنیت داشته باشید؟ اینجاست که خانواده درمانی اهمیت پیدا می کند.

خانواده درمانی با هدف ایجاد و حفظ روابط خانوادگی سالم، پویا و انعطاف پذیر تلاش می کنئ هدف آن رسیدگی به تعارضات خانواده به عنوان یک واحد است.

مشکلات عاطفی

از جمله درگیری هایی که ممکن است برای هر یک از اعضای خانواده اتفاق بیفتد. این مسائل ممکن است عاطفی، ذهنی، رفتاری، مالی یا زناشویی باشد.

مشاوره خانواده ممکن است شامل خانواده هسته ای (زن و شوهر و فرزندان)، خانواده ناتنی، اعضای خانواده بزرگ (خواهر و برادر یا پدربزرگ و مادربزرگ) باشد.

اما اصطلاح “خانواده” به نام خانوادگی مشابه یا داشتن خویشاوندی خونی محدود نمی شود. حتی می تواند بهترین دوست شما باشد که شما او را خانواده خود می دانید یا هم اتاقی که برای شما مثل خانواده است.

سه هدف خانواده درمانی بهبود ارتباطات، مقابله با تعارضات خانوادگی و ایجاد یک محیط خانه با عملکرد بهتر است.

مواجهه با پویایی ضعیف خانواده برای مدت طولانی ممکن است منجر به مشکلات سلامت روان برای هر یک از اعضای خانواده شود. به همین دلیل خانواده درمانی مهم است.

مشکلات زناشویی

مشکلات زناشویی حل نشده ممکن است در نهایت منجر به طلاق شود که می تواند یکی دیگر از دلایل مشکلات سلامت روان باشد. چه کسی یا کسانی به شدت تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. فرزندان شما.

پس به مشاور و روانشناس خانواده نیاز دارید زیرا نحوه برخورد با مسائل زناشویی شما در رشد و تکامل فرزندنتان مهم است.

اولین هدف اصلی جلسات خانواده درمانی بهبود ارتباطات، دریافت درک روشنی از نقش هر یک از اعضای خانواده و توانمندسازی هر عضو برای بیان نگرانی‌ها و بیان سالم مشکلات در خانه است.

-خانواده درمانی مبتنی بر روایط بین اعضا

ویرجینیا ساتیر، نویسنده و روان درمانگر برجسته آمریکایی، به دلیل  پیشگام  در توسعه فردی، رویکردی جدیدی برای درمان فراشخصی که شامل درمان همه افراد یک خانواده است، مادر خانواده درمانی نامیده می شود.

رویکرد ساتیر بر توسعه خانواده درمانی تأثیر گذاشت که بر تعاملات و ساختار یک سیستم خانواده تمرکز دارد. نتایج او فوق‌العاده موفقیت‌آمیز بود و او را به یک روان‌درمانگر مشهور در سراسر جهان تبدیل کرد.

مسائلی که یک فرد تجربه می کند می تواند کل خانواده را تحت تاثیر قرار دهد، به همین دلیل ویرجینیا ساتیر تاکید کرد که تمام خانواده ها، از جمله والدین، باید به دنبال درمان باشند.

او معتقد بود که همه انسانها در هسته خود به یک اندازه خوب هستند و همه انسانها دنیا را از طریق احساسات فیزیکی، عواطف، تفکر، تجربه و غیره به یک اندازه تجربه می کنند.

روند درمان او معتقد بود که کودکانی که در یک سیستم خانواده سالم متولد می شوند، شانس بسیار بیشتری برای حفظ ذهنیت مثبت دارند.

مشاوره خانواده

محمد خرسندی مشاور خانواده درمانی و عضو انجمن روانشناسی آمریکا معتقد است  که تمرکز فقط بر یک اختلال یا نگرانی سطحی مشکل را حل نمی کند.

درعوض، تشویق افراد به اینکه چگونه موقعیت‌ها را ببینند، می‌تواند به آنها کمک کند تا بر رویدادهای قبلی، هر چند استرس‌زا، غلبه کنند. هنگامی که آنها بر رویدادهای گذشته غلبه می کنند، رفتارها و نگرش های فعلی آنها ممکن است تغییر کند، که می تواند تأثیر مثبتی بر روابط آنها بگذارد.

رشد شخصی و خود ارزشی

رویکرد ستیر به درمان شامل این بود که افراد احساس ارزشمندی خود را دارند و مسئول عزت نفس خود هستند. این در نتیجه محیط آنها در لحظه معین شکل می گیرد.

معمولاً از درون واحد خانواده شروع می شود، اما سپس تا بزرگسالی توسط فرد حفظ می شود. علاوه بر این، کار ساتیر، درمان کل واحد را به عنوان بخشی از این مدل تشویق کرد.

خانواده‌ها، از جمله والدین، که احساسات، محبت و عشق را متقابل می‌کنند، اغلب به عنوان واحد رشد می‌کنند. کار پیشگام او نحوه مراقبت از درمانگران ازدواج و خانواده را تغییر داد و زندگی بسیاری را بهبود بخشید.

دوران کودکی

یکی دیگر از عوامل مهم کار او به جای بیماری بر روی فرد متمرکز بود. ویرجینیا ساتیر معتقد بود که مشکلاتی که در سطح ظاهر می‌شوند نگرانی‌های عمیق‌تری را که احتمالاً ریشه در دوران کودکی دارند، پنهان می‌کنند.

پرداختن به نگرانی سطحی ممکن است کمک کند، اما برای فرد مفیدتر خواهد بود که در مورد آنچه در زیر است صحبت کند.

او با استفاده از تکنیک های مختلف، به مراجعانش کمک کرد تا ریشه نگرانی های سطحی خود را کشف کنند و با کنار آمدن با آنها، ایجاد مکانیسم های مقابله ای سالم و ایجاد روابط معنادار با دیگران، به آن مشکلات رسیدگی کنند.

پذیرش تغییر را ترویج می کند

در حالی که درمان می تواند به افراد مهارت های مقابله ای لازم برای پیشرفت در زندگی خود را بدهد، یکی از نشانگرهای این رویکرد درمانی درک و پذیرش رویدادهای گذشته است.

ویرجینیا ساتیر معتقد بود که گذشته نباید مانع حرکت مراجع شود. با پذیرش رویدادها به عنوان غیرقابل تغییر، فرد ممکن است به رفاه بیشتری دست یابد. وابستگی به باورهای قدیمی، تجربیات ضعیف و احساسات شرم آور می تواند مانع از تجربه فرد در اینجا و اکنون شود.

پذیرش برای ارتقای اولین گام ها به سمت فرآیند تغییر کلیدی است.

این روش چگونه کار می کند

روش ساتیر که درمانگران و مددکاران اجتماعی آن را طی سال‌ها مفید دانسته‌اند، چهار هدف اصلی دارد: افزایش اعتماد به نفس، تبدیل شدن به یک تصمیم‌گیرنده فعال، مسئولیت‌پذیر شدن و هماهنگتر شد. (بین إحساس و رفتار).اعتقاد بر این است که این اهداف در نهایت منجر به تغییر در پویایی فردی و کلی خانواده خواهد شد.

پس این روش باعث می شود که افزایش اعتماد به نفس، به آنها کمک می‌کند تا مسئولیت تصمیمات خود را بر عهده بگیرند.  و از آنجا که می بینند  سطحی از مسئولیت در قبال سلامت عاطفی و عملکرد فعال خود دارند باعث می شود در مرحله بعد، آنها متعهد  شوند که در تصمیمات، اهداف و اظهارات خود ثابت قدم باشند.  و در نهایت به یک عامل فعال در سبک زندگی خود تبدیل می شوند.