روابط بین فردی
اساس شکل گیری روابط بین فردی فرافکنی است.و
قتی ما از کسی خوشمان می آید در واقع چیزی در روان ما وجود دارد که در دیگری پیدا می کنیم و همین مساله باعث ایجاد رابطه می شود.
شعرحافظ مصداق همین موضوع است:
سالها دل طلب جام جم از ما می کرد آنچه خود داشتیم زبیگانه تمنا می کرد
فرافکنی نوعی مکانیزم دفاعی است که چیزی را که خودمان باید زندگی کنیم در دیگران جستجو می کنیم.
در خودشناسی وقتی فرافکنی را برمی گردانیم نقش های پنهان خودمان را می بینیم.
پس عاشقی و عاشق شدن با فرافکنی آغاز می شود.و زمانی که به طرف کسی کشیده می شویم یا حتی زمانی که از کسی بدمان می اید مکانیزم فرافکنی در روان فعال شده است.
فرافکنی روندی آگاهانه نیست بلکه مسیری کاملا ناخوداگاه است.دوستی ها ،عشق…یا تنفر از فرافکنی شروع می شود. وقتی دونفر از هم خوششان می آید
در واقع از بخشهای ندیده خودشان خوششان آمده است برای همین خیلی از ادمها وقتی وارد رابطه می شوند
بعد از مدتی می گویند این چیزی نبود که ما فکر می کردیم.و اصطلاحی آشنا از آنها را می شنویم که می گویند چی فکر می کردیم چی شد.
در چنین شرایطی فرافکنی ها دردناک هستند و فرد بدون آنکه متوجه داستان فرافکنی باشد طرف مقابل را مقصر می داند و شرع به سرزنش کردن خود و طرف مقابلش می کند.
پس راه حل چیست؟زمانی که وارد رابطه شدید فرافکنی فعال شده است اگر می خواهید رابطه عمیق و ماندگار شود
باید فرافکنی خود را از طرف مقابل پس بگیرید.پس پرفتن فرافکنب روندی آگاهانه نسبت به رابطه و شناخت است.
