روانکاوی

روانکاوی به شما کمک می کند تا وارد اعماق روان خود شوید. شما می توانید از روانکاو خوب در تهران کمک بگیرید.

یکی از برجسته ترین روانکاوان روانشناسی کارل گوستاو یونگ سویسی است. او مبدع نظریه ناخوداگاه جمعی و کهن الگوهاست.

از نظر یونگ، هدف از انرژی روانی ایجاد انگیزه در فرد به روش های مهمی از جمله روحی، فکری و خلاقیت بود. همچنین منبع انگیزشی فرد برای لذت جویی و کاهش تعارض بود.

یونگ مانند فروید (و اریکسون) روان را متشکل از تعدادی سیستم جداگانه اما متقابل می دانست.

سه مورد اصلی عبارت بودند از ضمیر خوداگاه ایگو، ناخودآگاه شخصی و ناخودآگاه جمعی.

به عقیده یونگ، ایگو نشان دهنده ضمیر خودآگاه است زیرا شامل افکار، خاطرات و احساساتی است که فرد از آنها آگاه است.

نفس یا من(ایگو) تا حد زیادی مسئول احساس هویت و تداوم است.

مانند فروید، یونگ (1921، 1933) بر اهمیت ناخودآگاه در رابطه با شخصیت تأکید کرد.

با این حال، او پیشنهاد کرد که ناخودآگاه از دو لایه تشکیل می شود.

اولین لایه که ناخودآگاه شخصی نامیده می شود اساساً همان نسخه فروید از ناخودآگاه است.

عقده

یونگ (1933) یک ویژگی مهم ناخودآگاه شخصی به نام عقده ها را ترسیم کرد.

عقده مجموعه ای از افکار، احساسات، نگرش ها و خاطرات است که بر یک مفهوم واحد متمرکز است.

هرچه عناصر بیشتری به عقده متصل شود، تأثیر آن بر فرد بیشتر می شود.

یونگ در روانکاوی معتقد بود که ناخودآگاه شخصی بسیار نزدیک‌تر از آنچه فروید پیشنهاد می‌کرد به سطح است و درمان یونگ کمتر به تجربیات سرکوب‌شده دوران کودکی توجه می‌کند.

ناخودآگاه جمعی

ناخودآگاه جمعی نسخه ای جهانی از ناخودآگاه شخصی است که دارای الگوهای ذهنی یا ردپای حافظه است که با سایر اعضای گونه انسانی مشترک است (یونگ، 1928).

این خاطرات اجدادی، که یونگ آنها را کهن الگو نامید، با مضامین جهانی در فرهنگ‌های مختلف نشان داده می‌شوند که از طریق ادبیات، هنر و رویاها بیان شدند.

در واقع کهن الگوها راهنمایان درونی ما محسوب می شوند که ما را تمام مراحل سفر کمک و یاری می دهند.

به عقیده یونگ، ذهن انسان دارای ویژگی های ذاتی است که در نتیجه تکامل بر روی آن نقش بسته است.

این استعدادهای جهانی(کهن الگوها) از گذشته اجدادی ما سرچشمه می گیرد.